Nie umiem przestać porównywać się z innymi, to mnie niszczy!

Czy porównywanie się z innymi może być zdrowe?

Współczesny świat jest niekończącym się polem porównań, w którym każdego dnia bombardowani jesteśmy informacjami o cudzych osiągnięciach, sukcesach i szczęściu. Wzorce, które są przedstawiane na platformach społecznościowych, w mediach i w naszym otoczeniu wydają się być wręcz nierealnie idealne. Porównujemy się narzucając na siebie wygórowane i odrealnione standardy, a nasze życie wydaje się być takie szare, wypłaszczone, pozbawione jakiejkolwiek wyjątkowości. W takiej nie- rzeczywistości, łatwo utonąć w poczuciu niewystarczalności, gorszości i braku nadziei.

Jednak porównywanie się z innymi, osadzone w realności (!!) może służyć jako narzędzie pozytywnej inspiracji i własnego rozwoju.

Zacznijmy od podstaw. A podstawy są takie, że my jako ludzie od zawsze porównywaliśmy się z innymi, porównujemy się obecnie i zawsze w jakimś stopniu porównywać się będziemy. Z bardzo fundamentalnej przyczyny – jest to w naszej ludzkiej naturze. Mało tego, porównywanie się spełnia ściśle określone funkcje społeczne, takie jak:

• Ocena swoich indywidualnych cech i poziomu umiejętności, w danym kontekście społecznym. To zwiększa naszą samoświadomość o tym jakie mamy realne zasoby i jak możemy to praktycznie wykorzystać. Np. porównujemy umiejętności językowe różnych osób, aby podczas kursu językowego móc dołączyć je do odpowiednio dopasowanych grup lektorskich.
• Porównywanie się do norm społecznych pokazuje nam, jakimi zasadami kieruje się dana grupa i zapewnia nam społeczną akceptację. Dzięki temu mogę zobaczyć, że kradzież, rozboje, wyzwiska i inne formy przemocy nie są społecznie mile widziane, ani pochwalane.
• Porównywanie się daje poczucie tożsamości z daną grupą, która ma podobne cechy, wartości, cele, marzenia, dążenia, idee. Porównuję, a więc wiem, że jest to miejsce w którym czuje się dobrze, lub że nie jest to miejsce dla mnie.

Urealnijmy to i oddemonizujmy!

Porównywanie się w swojej zasadzie, jest nam niezbędne do zdrowego funkcjonowania. Zdrowe porównywanie się. Jak to się zatem dzieje, że porównywanie się potrafi być aż tak silnie destrukcyjne?

Destrukcyjne porównywanie się to proces, w którym jednostka ocenia swoją wartość i kompetencje w oparciu o porównanie z innymi osobami, zazwyczaj o bardziej pożądanych cechach, osiągnięciach lub wyglądzie. Jednocześnie stawia się niżej, w pozycji osoby gorszej. W badaniach psychologicznych destrukcyjne porównywanie się zostało powiązane z negatywnymi następstwami, takimi jak obniżone poczucie własnej wartości, zwiększone uczucie przygnębienia i lęku oraz wzrost ryzyka zaburzeń związanych ze zdrowiem psychicznym. Ponadto, porównywanie się z innymi w sposób destrukcyjny może prowadzić do zmniejszenia motywacji i zaangażowania w osiąganiu własnych celów, ponieważ jednostka może zacząć uważać swoje wysiłki za bezwartościowe lub nieosiągalne. Wpływ destrukcyjnego porównywania się jest widoczny nie tylko w sferze emocjonalnej, ale także w interpersonalnych relacjach. Osoby, które stale porównują się z innymi, mogą wykazywać tendencje do zazdrości, rywalizacji i negatywnego zachowania wobec tych, których postrzegają jako bardziej udanych lub szczęśliwych.

Zdrowe porównywanie się z innymi, może być motorem do wzrostu osobistego i profesjonalnego. Widząc, jakie cele osiągają inni, możemy pobudzić w sobie ambicje i zainspirować się do podjęcia działania. Może to prowadzić do odkrycia naszych własnych talentów, mocnych stron i pasji, które kierują nas na ścieżkę sukcesu. Zdrowe porównywanie się z innymi pozwala nam zdobyć cenne wzorce i nauki od osób, które osiągnęły to, czego my pragniemy. Dzięki temu możemy uniknąć często powtarzających się błędów, które inni już popełnili, oraz nauczyć się efektywnych strategii i podejść do osiągnięcia celów. Zdrowe porównywanie się jest osadzone w realności, co oznacza: „rozumiem, że jestem indywidualną jednostką, o indywidualnym zestawie cech, indywidualnych możliwościach, zasobach i ograniczeniach.” I tak ja – Iza Maliszewska, nigdy nie będę miała bicepsów wielkich jak bicepsy Pudzianowskiego, nawet jeśli będę uparcie ćwiczyć. Zwyczajnie mamy z Panem Mariuszem inną biologię. Natomiast Pan Mariusz, z racji biologii, nigdy nie wciśnie się w żadną w moich sukienek. Nawet jeśli uparcie będzie się odchudzał, zawsze będzie istotnie wyższy i większy ode mnie. I trudno, obydwoje jakoś z tym musimy żyć… 🙂

Więcej przykładów!

Zdrowo:

Marcin był zapalonym kolarzem, ale zawsze podziwiał osiągnięcia jednego ze swoich kolegów, Adama, który zdobywał medale w konkursach. Zamiast porównywać się negatywnie, postanowił zasięgnąć rady od Adama i dowiedzieć się, jak trenować bardziej efektywnie. Dzięki temu porównaniu i współpracy, Marcin poprawił swoje wyniki, a Adam był dumny, że może podzielić się swoim doświadczeniem.

Destrukcyjnie:

Kasia była uzdolnioną studentką, ale zawsze czuła się zagubiona wobec swojej przyjaciółki Moniki, która zdawała się osiągać wszystko z łatwością. Porównując się z Moniką, Kasia zaczęła odczuwać poczucie nieadekwatności i niskiej wartości własnej. To porównywanie sprawiło, że Kasia straciła motywację i wiarę we własne umiejętności, co negatywnie wpłynęło na jej akademickie wyniki.

Przykłady zdrowego i destrukcyjnego porównywania pokazują, jak ważne jest zdrowe podejście do porównywania się z innymi. Kiedy używamy porównywania jako źródła inspiracji, nauki i wzrostu, może to mieć pozytywne efekty na nasz rozwój osobisty i zawodowy. Natomiast destrukcyjne porównywanie może prowadzić do negatywnych skutków, takich jak utrata pewności siebie, motywacji i autentyczności.

Skoro już wiesz, że jako człowiek będziesz się porównywać z innymi, ponieważ jest to wpisane w Twoją naturę, to wybierz porównywanie się w sposób zdrowy!

Jak porównywać się zdrowo? Oto kilka wskazówek:

1. Znajdź inspirację, a nie punkt odniesienia: Unikaj traktowania cudzych sukcesów jako bezpośredniego punktu odniesienia dla własnych osiągnięć. Skoncentruj się na aspektach, które Cię inspirują, a następnie zdefiniuj własne cele i ścieżkę, które są zgodne z Twoimi wartościami i umiejętnościami.
2. Akceptuj swoje niedoskonałości: Nikt nie jest doskonały, a porównywanie się z innymi tylko po to, by zwiększyć krytykę wobec siebie jest niszczące. Zaakceptuj swoje ograniczenia, jednocześnie skup się na swoich realnych zasobach i możliwościach.
3. Skup się na swojej indywidualnej ścieżce i tempie: Pamiętaj, że każdy ma inną historię, okoliczności i wyzwania, z którymi muszą się zmierzyć. Ważne jest, abyś doceniał swoje osiągnięcia i cele, niezależnie od tego, jakie są w porównaniu z innymi. Daj sobie czas.
4. Wspieraj innych: Porównywanie się nie musi być rywalizacją. Wspieraj i buduj pozytywne relacje z innymi, dzieląc się swoimi doświadczeniami i inspiracjami, oraz czerpiąc inspirację z doświadczeń innych osób. Wspólnie możemy wzmacniać się we wzajemnym rozwoju.

Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z naszego sposobu porównywania się i kierować nim w taki sposób, który służy naszemu dobru i rozwojowi. Wybór jest w Tobie!

Kibicuję! Jeśli potrzebujesz mojego wsparcia, skontaktuj się ze mną.